سوپر روان کننده یا فوق روان کننده بر پایه پلی کربوکسیلات روان کننده بتن مایع بر پایه پلی کربوکسیلات اصلاح شده می باشد که برای ساخت بتن های ویژه طراحی شده است. برای ساخت بتن خود تراز و خود متراکم و بتن هایی که الزامات آیین نامه ای آن به حداقل رساندن نسبت آب به سیمان را در حد نهایت درخواست نموده . سوپر روان کننده بتن یا فوق روان کننده بتن بر پایه پلی کربوکسیلات فابیر در ساخت بتن حجیم موجب روانی بالا می شود.هم چنین با استفاده از این روان کننده بتن پمپ پذیری بالارفته و باعث می شود که استهلاک پمپ بتن پایین بیاید. این سوپر یا فوق روان کننده بتن نسبت آب به سیمان را در بتن حجیم کاهش می دهد و مقاومت بتن حجیم را بالا می برد.

ژل میکروسیلیس یک نوع از افزودنی های بتن توسعه یافته و کالایی شامل فوق روان کننده بتن و میکروسیلیس پودری و افزودنی های بتن دفع کننده آب است که با اسم میکروسیلکا الیاف دار هم شناخته می شود ، به این صورت که با درجه ی بالایی از قدرت ، افزایش نسبی توانمندی های مقاومت فشاری ، خمشی و کششی ، دوام وطول عمری بیشتر ، نفوذ ناپذیری قابل توجه نسبت به بتن معمولی و اسلامپ بالاتر در جهت تهیه و تولید بتن هایی نفوذ ناپذیرکاربردی مطلوب و فراوان دارد. ژل میکروسیلیس درحین فرایند اختلاط فضای های خالی و فرج های موجود را اشغال نموده و موجب کاهش نفوذ پذیری بتن به میزان چشم گیری می شود. ژل میکروسیلیسدر واقع جایگزین مطلوبی در ناحیه ای از سیمان ، برای انواع متعددی از افزودنی های بتن ؛ من جمله انواع روان کننده ها و فوق روان کننده ها ، آب بند کننده ها و … است. ژل میکروسیلیس در واکنش نهایی با جذب آهک آزاد و تبدیل آن به سیلیکات کلسیم با بازده ای موثر سبب بهبود ویژگی های بتن شما می شود.

به طور کلی افزودنی روان کننده بتن زمان گیرش اولیه و گیرش نهایی را به تاخیر می اندازند. با این وجود نمونه هایی از تسریع زمان گیرش اولیه در اثر استفاده از این افزودنی ها نیز مشاهده شده است که با تاخیر در اضافه کردن افزودنی قابل جلوگیری می باشد. معمولا زمان گیرش اولیه و نهایی سیمان های پوزولانی و روباره ای بیش از زمان گیرش سیمان های معمولی به تاخیر می افتد. تعیین زمان گیرش بتن های دارای افزودنی کاهنده آب نباید بر روی خمیر سیمان انجام شود چرا که نتایج بدست آمده از این آزمایش بسیار متفاوت خواهد بود. به طور کلی زمان گیرش خمیر سیمان از بتن بیشتر می باشد. داتری و کوالوسکی نشان داده اند که مقدار افزودنی مورد نیاز برای ایجاد تاخیر در زمان گیرش بتن , تقریبا نصف مقدار لازم برای ایجاد تاخیر مشابه در خمیر سیمان است. عوامل متعددی بر زمان گیرش بتن در زمان اجرا تاثیر می گذارند که مهمترین آن ها مقدار آب اختلاط می باشد.

شاتکریت را می توان به عنوان بتن یا ملاتی که از طریق شیلنگهای لاستیکی حمل شده و با استفاده از هوای فشرده با سرعت زیاد به سطح مورد نظر پاشیده می شود، تعریف کرد , اولین کاربرد شاتکریت به سال ۱۹۰۹ میلادی بر می گردد که در آن زمان تحت عنوان گونیت نامیده می شد و به کمک دستگاهی موسوم به تفنگ سیمان به کار می رفت و برای آگاهی از مدل های مختلف مواد افزودین بتن مانند روان کننده ها و فوق روان کننده ها میتوان از سایتهای اینترنتی اقدام نمود .